Meewoners Laura & Demi – Publin Openbaar Belang

Een goede buur

Laura en Demi zijn ‘meewoners’ in De Tippe

Een goede buur

In dit woonproject wordt een bewoner met een ondersteuningsvraag gekoppeld aan een buur. Voor een praatje, het laagdrempelig lenen van een kopje suiker tot samen iets leuks doen. Door de sociale verbinding een handje te helpen, wordt de stap naar (zelfstandig) wonen makkelijker. Deze community is een samenwerking tussen RIBW, Hart voor Zwolle, Openbaar Belang en deltaWonen.

Laura en Demi (allebei 24) lijken al járen dikke vriendinnen te zijn. Toch wonen de kersverse buurvrouwen nog maar een paar weken naast elkaar. Laura en Demi zijn ‘meewoners’, wat betekent dat ze een beetje extra doen voor hun buren. ‘Maar het voelt helemaal niet als extra’, zegt Laura. ‘Het is vooral heel gezellig.’

Het bouwverkeer is nog druk in de weer in De Tippe in Stadshagen. De grond voor de splinternieuwe woningen is net aangeharkt. In dit rijtje starterswoningen wonen allemaal jonge mensen, tussen de 23 en 30 jaar. De één met behoefte aan een steuntje in de rug, de ander die dat steuntje kan geven. Laura: ‘Dat kan een praatje zijn of een kopje koffie. Maar ook samen spontaan de barbecue aansteken. Dat is namelijk óók al een paar keer gebeurd, haha! De behoefte aan contact is per persoon anders, maar het gaat om het naar elkaar omzien... dat is de bedoeling van dit project.’

Dat is tof

Meewoner word je niet zomaar, daar ging een stevige selectie aan vooraf. Demi en Laura reageerden, los van elkaar, op een advertentie in de Woningzoeker. Demi: ‘Ik moest duidelijk vertellen waarom ik hier zou passen en wat ik als persoon wilde toevoegen. Een heel traject, maar erg leuk om te doen.’ Laura vult aan: ‘En het mooie vind ik dat die vraag aan iedereen werd gesteld, ook aan de buren met een ondersteuningsvraag. Dat is tof, want we hebben namelijk allemáál iets toe te voegen.’

‘We voegen allemáál iets toe’

Laura, meewoner op De Tippe

Veel lullen, goed luisteren

En wát ze dan precies toevoegen? Dat vinden Laura en Demi lastig om over zichzelf te zeggen. Gelukkig kunnen ze dat wel van elkaar. Laura: ‘Demi kan je het gevoel geven dat je gezien wordt. Door even echt contact met je te maken, al is het in het voorbijgaan.’ Demi lacht: ‘Jij ook hoor! En ik vind jou weer heel behulpzaam en een goed luisterend oor hebben.’ Laura grijnst: ‘Dat is zo. We kunnen allebei héél véél lullen... maar ook érg goed luisteren!’ Daar zit volgens Laura wel een fine line. ‘Want we zijn geen hulpverleners, dat is ook niet de bedoeling. Maar we kunnen wel een goede buur voor elkaar zijn.’

Ik denk nóg bewuster na wat ik voor een ander kan doen.

Demi, meewoner op De Tippe

Oh jee, buurman weg

Op de vraag wat er ‘anders’ is aan meewonen, moeten de buurvrouwen even nadenken. Want zo anders is het volgens Demi niet: ‘Ik sta sowieso graag voor anderen klaar, dat zit gewoon in me. Maar ik ben me er hier wél bewuster van. Zo was onze buurman laatst een paar dagen weg. Hij had wel gezegd dat hij een weekend weg zou zijn, maar het duurde best lang.’ Laura: ‘Ja, we dachten nét: we gaan hem appen... toen hij ineens langsliep. Het zit ‘m in dat soort dingen, dat we gewoon iets meer op elkaar letten. Wat óók helpt, is dat we allemaal ongeveer even oud zijn. We zitten in dezelfde levensfase, studeren of werken net... daarom klikt het ook zo goed.’

Spontane momentjes

Het rijtje van Demi en Laura is bewoond en binnenkort volgt het blok aan de overkant. Het project is dus nog in de opstartfase. Demi: ‘Het idee is dat we straks worden gekoppeld met een soort buddy-systeem. Maar het leuke is: dat gebeurt nu eigenlijk al, maar dan vanzelf.’ Laura: ‘Eerst stonden er nog geen schuttingen, dat hielp enorm! Dan zwaai je even naar elkaar en voor je het weet zit je weer samen in de tuin.’ Persoonlijk vindt Demi die spontane momentjes het mooist. ‘Wel grappig,’ vertelt ze, ‘eerst wilden we per se hoge schuttingen. Maar daar komen we een beetje van terug. Nu we elkaar kennen...houden we het tóch liever wat open. Dan steek je sneller de barbecue even aan.’